به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، استقلال در سال‌های اخیر معاونان زیادی داشته که عملکرد برخی‌شان قابل‌قبول بود و برخی دیگر هم کارایی لازم را نداشتند. علی نظری‌جویباری را می‌توان یکی از افرادی دانست که در فصل نقل و انتقالات بازیکنان خوبی را جذب کرد و جزء مدیران منفور هواداران نیست. با او درباره وضعیت مدیریتی نه‌چندان جالب استقلالی‌ها طی چند سال اخیر، افشاگری‌ها درباره ارقام پرداختی به مدیران، بلاتکلیفی لیگ برتر، خصوصی‌سازی سرخابی‌ها و... صحبت کردیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با نظری‌جویباری را در ادامه می‌خوانید.

بحث خصوصی که از سال گذشته داغ و به‌تازگی نحوه واگذاری نیز اعلام شده است، فکر می‌کنید بالاخره این اتفاق رخ دهد؟

بله، در این‌باره اخبار را خوانده‌ام اما چیزی که اعلام کرده‌اند عملا شدنی نیست. اینکه بخواهند حتی 10 درصد از سهام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را واگذار کنند فقط شعار است. ما عادت کرده‌ایم در سال‌های منتهی به انتخابات ریاست‌جمهوری درباره قصد آقایان برای خصوصی‌سازی این باشگاه‌ها بشنویم. معمولا هم این بحث تا روز برگزاری انتخابات داغ است و پس از آن همه‌چیز به حالت عادی باز می‌گردد!

اگر فرض را بر عزم دولت در این رابطه قرار دهیم، فکر می‌کنید با توجه به شرایطی که اعلام کرده‌اند، این مهم شدنی باشد؟

به قول اولیایی استقلال و پرسپولیس دو باشگاه ورشکسته هستند، چگونه چنین سهامی را می‌خواهند در بورس یا فرابورس قرار دهند؟ این دو باشگاه در هزینه‌های خودشان هم مانده‌اند چطور می‌خواهند به خریداران سهام خود سود برسانند؟ واقعا نمی‌دانم برای این اتفاقات چه راهکارهایی اندیشیده‌اند اما هر دفعه می‌گویند فلان ورزشگاه و زمین را به نام استقلال می‌کنیم و این می‌شود جزء دارایی‌ها اما سند آنها کجا بود؟ برای این کارها دو، سه سال زمان لازم است چطور می‌شود به یکباره و بدون هیچ حرکتی سهام آنها را به فروش رساند؟ ضمنا سهام استقلال خاص است و تا جایی که شنیده‌ام پرسپولیس سهامی عام است. می‌خواهند یک شرکت سهامی خاص را در سهام عام بفروشند؟ واقعا شدنی نیست. ببینید تا سال‌های پیش شاید وضعیت حسابرسی استقلال بهتر بود اما امسال آنها در امور مالی مردود شده‌اند. خب، در چنین شرایطی چطور قرار است حسابرسی تایید کند و سهام آنها به فروش برود من که سر درنمی‌آورم. همان‌طور که می‌دانید به‌واسطه شغلی که دارم در این باره اطلاعات زیادی نیز دارم اما یکی بیاید به من بگوید شرکتی که خرج خودش را هم نمی‌تواند درآورد چطور به فروش می‌رود؟ من که عقلم نمی‌رسد!

درصورت واگذاری و خصوصی‌سازی وضعیت مالکیت چه می‌شود؟

مالک، اشخاصی می‌شوند که سهام دارند! من فقط می‌دانم این راه مناسبی برای خصوصی‌سازی دو باشگاه نیست. وزارت ورزش باید برود ببیند مثلا ترکیه که کشور همسایه ماست در این باره چه کارهایی انجام داده است. باید امکاناتی به این دو باشگاه به‌صورت رایگان داده شود و کم‌کم آنها را از حالت دولتی خارج کرد. باید برای خودکفایی به آنها زمان داد نه الان که نه حق پخش معلوم است نه هیچ درآمد دیگری. من می‌خواهم سهامی بخرم مگر نباید بعد از مدتی مشخص چیزی گیرم بیاید؟ واقعیت این است سهام استقلال را هر شخص حقیقی و حقوقی بخرد نه‌تنها سودی به او بازنمی‌گردد بلکه پول اولیه هم از بین می‌رود.

می‌گویید مالک آن مردم می‌شوند، اما حالا که تعیین مدیریت دو باشگاه برعهده وزارت است چنین وضعیتی وجود دارد آن زمان چه پیش می‌آید؟

به‌هرحال به تناسب سهامی که هرکس خریداری کرده هیاتی تشکیل می‌شود و بنابر آن هیات‌مدیره را انتخاب می‌کنند. مثلا الان وزارت ورزش می‌آید مدیرعامل را خودش انتخاب می‌کند بعد پنج نفر را کنار او به‌عنوان هیات‌مدیره می‌چیند. این اتفاق در دنیا برعکس رخ می‌دهد! درواقع الان مدیرعامل خودش شخصا و راسا با وزیر در تماس است و هر تصمیمی با مشورت این دو نفر اتخاذ می‌شود. بنابراین هیات‌مدیره دکوری هستند. متاسفانه از زمان مهرعلیزاده این اتفاق مد شد و همچنان هم ادامه دارد. جالب است که وزارت ورزش حتی در انتخاب معاونان باشگاه هم دخالت می‌کند.

از بحث خصوصی‌سازی که بگذریم این روزها بحث حقوق 25میلیونی امیرحسین فتحی و درخواست حقوق13.5میلیونی سعادتمند داغ است، البته سعادتمند اشاره کرده که یک‌ونیم میلیون به استقلال تخفیف داده و فتحی هم این رقم را تکذیب کرده است!

اینکه مدیر از باشگاه حقوق بگیرد حق او است. افشارزاده و واعظ‌آشتیانی نیز حقوقی دریافت می‌کردند اما فتح‌الله‌زاده، اولیایی منزوی و حتی من که معاون بودم همیشه مجانی برای استقلال کار کردیم. البته اینکه در کشور ما مثلا یک وزیر 10میلیون حقوق بگیرد و مدیرعامل یک باشگاه 25 میلیون کار درستی نیست. نمی‌دانم این خبر چقدر صحت دارد اما ‌ای کاش به اندازه 25میلیون کارایی هم داشتند. درهرحال زمان ما که از این خبرها نبود.

وضعیت مدیریتی استقلال در زمان فعلی را چطور ارزیابی می‌کنید؟

درحال حاضر تصمیم‌گیرنده مدیران استقلال نیستند و سلطانی‌فر است. ای‌کاش یک مدیر توانمند را انتخاب کند و اختیار دهد آن مدیر کار را پیش ببرد. متاسفانه وضعیت به‌گونه‌ای است که برای استقلال و پرسپولیس مدیران رفاقتی انتخاب می‌شوند. هر شخصی که از همه‌جا مانده و بیکار شده به او می‌گویند خب بیا استقلال مدیرعامل شو! در هیات‌مدیره افرادی هستند که از فوتبال سر درمی‌آورند اما تصمیمات آنها باید با وزارت چک شود، خب این چه مدیریتی است؟ وزارت یک سقف مالی برای باشگاه تعریف کند و سپس اجازه دهد مدیرعامل کار خودش را انجام دهد. شاید یک جایی مدیر مجبور باشد 100میلیون بیشتر هم به کسی پرداخت کند، خب اجبار است کاری نمی‌توان کرد. اگر هم نظارت می‌کنند که این چه نظارتی است؟ چرا باید از اسپانسر باشگاه پول سال آینده را هم بگیرند و پیش‌خور کنند؟ کجا از این خبرها بود که بدهی جاری استقلال به 70، 80 میلیارد برسد؟ زمان ما نهایتا چهار، پنج‌میلیارد بدهی بازیکنان باقی می‌ماند. اینها ناصوابی است که در حق استقلال می‌کنند.

موضع‌گیری زنوزی علیه خطیر را دیده‌اید؟ نظرتان درباره اظهارات زنوزی و دفاعیات خطیر چیست؟

به‌هرحال هردو طرف باید مدارک خود را ارائه کنند اما اینکه در دادگاه‌های CAS، FIFA  یا هر جای دیگری ما متهم می‌شویم برای چیست؟ غیر از این است که بازیکن یا مربی پولش را نمی‌گیرد و از ما شکایت می‌کند؟ آیا می‌تواند درصورتی که دریافتی‌های به‌موقع داشته باشد از ما شکایت کند؟ خیر اگر وضعیت مالی باشگاه‌ها درست باشد و درست‌تر مدیریت شود از این اتفاقات رخ نمی‌دهد، این متهم شدن‌ها پیش از اینکه توطئه باشد، گاف مدیریتی است.

لیگ هم فعلا بلاتکلیف مانده، با برگزاری ادامه مسابقات موافق هستید؟

به آغاز بازی‌ها این‌گونه نگاه کردن صحیح نیست. جان مردم از هر چیزی با اهمیت‌تر است و باید دید کشورهای پیشرفته چه کاری در این خصوص انجام داده‌اند. به نظر من وقتی فوتبال در جامعه نیست، جامعه روح ندارد. من جزء افرادی هستم که همه دلخوشی‌ام فوتبال است و این شرایط برایم غیرقابل‌تحمل.

درصورتی‌که مسابقات برگزار نشود فکر می‌کنید باید جام را به پرسپولیس داد؟

چرا باید چنین کاری کرد؟ انگار به پرسپولیسی‌ها خیلی چسبیده است که بدون انجام بازی جام بگیرند! 10 بازی برای استقلال باقی مانده و اگر بدون ادامه مسابقات جام قهرمانی را به پرسپولیس بدهند، آنها مسخره‌ترین جام تاریخ فوتبال ایران را می‌برند. حالا فتحی یک اشتباهی کرد و آن اتفاق در داستان سوپرجام رخ داد اما حالا مگر 30 امتیاز کم است که بگوییم پرسپولیس قهرمان است؟ سه، چهار تیم شانس قهرمانی دارند و پرسپولیس فقط روی کاغذ فعلا شانس بیشتر دارد. اگر جام قهرمانی را به پرسپولیس بدهند فقط باید به آنها بخندیم.

 * نویسنده: مهتاب لطفیان، روزنامه‌نگار